ေရွးေရစက္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္ႀကိဳက္လာၾကတာ ခ်စ္သက္တမ္း သံုးႏွစ္ျပည့္တဲ့အခါမွာ လက္ထပ္ၾကေတာ့မယ္ဆိုၿပီး မဂၤလာရက္တစ္ရက္ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ လိုက္တယ္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းမယ့္ သူတို႔ရဲ့မဂၤလာရက္ေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔ မရာက္ခင္မွာပဲ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးက တျခား ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထပ္သြားတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းကို   ၾကားလိုက္ရတယ္။ သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တာလို႔ သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒီသတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ ေကာင္ေလးလည္း အရမ္းအံ့ၾသၿပီး၊ အရမ္းစိတ္ထိခိုက္ ၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ ငိုေႂကြးေနေတာ့တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးလည္း စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေၾကၿပီး အိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ်  ေကာင္ေလးရဲ့အေျခအေနဟာ ပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္။ ဆရာ၀န္ျပလည္း မသက္သာေတာ့ဘူး။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ အသက္အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက ေကာင္ေလးရဲ့အိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး တံခါးေခါက္လိုက္တယ္။ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးလည္း တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ထြက္လာျပီး တံခါးဖြင့္ လိုက္ ေတာ့  ဘုန္းေတာ္ၾကီးကၿပံဳးၿပီးေတာ့…..

အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္း သူဆံုးျဖတ္လို႔မရေၾကာင္းနဲ႔ သူမရဲ့သခင္ေတြကို“ကိုယ္ေတာ္က ဆြမ္းခံႂကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး.. ဒီအိမ္မွာလူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း ေဆးနည္းနည္း ကုတတ္ေတာ့ လာကူညီေပးတာပါဒကာမေလး” လို႔မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္။ ျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၿပီးအိမ္ရွင္ေတြ ကိုေျပာၾကည့္ေတာ့သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို အိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီး အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အရိုးေပၚအေရတင္ ပိန္လွီစြာနဲ႔ ႏြမ္းနယ္ႏုန္းခ်ိစြာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လူမမာသည္ေကာင္ေလးကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေဖာ္ မိန္းကေလး လည္း  ဘုန္းေတာ္ႀကီးအတြက္ ေသာက္ေတာ္ေရ တစ္ခြက္ေပးလိုက္ၿပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲ ထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးကလည္း အေျခအေနၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ေတာ္ေတာ္အေျခအေန ဆိုးေနတာပဲ”လို႔ ေရရြတ္လိုက္ တယ္။ လူမမာ ေကာင္ေလးကလည္း စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္စြာနဲ႔ပဲ ဘာမွမၾကားသလို တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္စြာ ေနေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးလည္း သူလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့…"ဒကာေလးက ေတာ္ေတာ္ သနားစရာေကာင္းတယ္ မယံုရင္ မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ" လို႔မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ေကာင္ေလး အိပ္ခန္းထဲက ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။ ေကာင္ေလးလည္း လံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ ေနေနရာကေန တစ္ခ်က္ မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မွန္ထဲမွာ သူ႔ခ်စ္သူ ေကာင္မေလး  ပံုကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္မေလးပံုရိပ္ကေ၀၀ါး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခ တခုပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အဲ့ဒီပင္လယ္ကမ္းေျခဟာ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ ေနၿပီး  လူအသြားအလာမရွိဘူး။

လူမမာေကာင္ေလးက မွန္ထဲကပံုရိပ္ကို စိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ မိန္းကေလး အေလာင္း တစ္ေလာင္း  ဟာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ အေနအထားနဲ႔ ကမ္းေျခမွာရွိေနတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ သူကအေလာင္းကို ရြံရွာစြာၾကည့္ၿပီး လ်င္ျမန္စြာ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာၿပီးအဲဒီ ေကာင္မေလး အေလာင္းကိုေတြ႔သြားျပန္တယ္။ ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး သူ႔ရဲ့အပၚရံုအကၤ်ီကို ခြ်တ္လို႔ၿခံဳေပးၿပီး ခရီးဆက္ထြက္သြားတယ္။

ေကာင္ေလးလည္း အံ့ၾသစြာနဲ႔ မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကဒီလိုနဲ႔ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပန္တယ္။  ဒီလူကအေပၚရံုၿခံဳထားၿပီး လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံကို စိတ္၀င္စားၿပီးၿခံဳထည္ကို လွန္ၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလး အေလာင္းကို ေတြ႔သြားၿပီးအရမ္းသနားစိတ္ ၀င္လာကာ ေျမျမွဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႔ဆီမွာ ေျမက်င္းတူးဖို႔ ဘာပစၥည္းမွပါမလာဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာသူ႔ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသံုးျပဳဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ လူရြယ္ဟာသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေျမေတြကိုယက္ၿပီး တေျဖးေျဖးခ်င္းတူးလာ လိုက္တာ ညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးအေလာင္းကိုျမဳပ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ က်င္းတစ္က်င္းကိုတူးလို႔ ၿပီးသြား တယ္။ အဲ့ဒီလူလည္း မိန္းကေလးအေလာင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ျမွဳပ္ႏွံေပးခဲ့ၿပီး ခရီးကို ဆက္္ထြက္ခြာသြား တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလးအေလာင္းရဲ့ မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာၿပီး အဲဒီမ်က္ႏွာကေန သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ့ မ်က္ႏွာကို ေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ လူမမာေကာင္ေလးလည္း အလြန္အမင္း အံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမွဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ့ မ်က္ႏွာျပန္ေပၚလာၿပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ့မ်က္ႏွာအျဖစ္ ေျပာင္းသြားျပန္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ မွန္ထဲက ပံုရိပ္ေတြအကုန္ေပ်ာက္ ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးလည္း အံ့ၾသစြာနဲ႔ မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္။

“ခုဆိုရင္ဒကာေလးလည္း သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီထင္တယ္။ အဲဒီမိန္းကေလး အေလာင္းက ဒကာေလးရဲ့ ခ်စ္သူမိန္းကေလး ျဖစ္တယ္။ ဘ၀တစ္ခုမွာ သူမရဲ့အေလာင္းကိုေျမျမွဳပ္ေပးတဲ့ ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင့္ အဲဒီလူငယ္ဟာဒီဘ၀မွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဒကာေလးကေတာ့ သူမရဲ့အေလာင္းကို အပၚရံုနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳေပးခဲ့တဲ့ ေရစက္ကံေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔ သံုးႏွစ္တာ ခ်စ္ခင္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ အခု သံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္”

ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ့ စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးလည္း အျမင္မွန္ရၿပီး နားလည္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေကာင္ေလးလည္း ျပန္လည္က်န္းမာလာၿပီး ေလာကီကိုစြန္႔လို႔ သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ..

ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားေတြအခ်င္းခ်င္း ဒီဘ၀မွာ အေဖ၊ အေမ၊ေဆြမ်ိဳးညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ ခ်စ္သူ၊ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေတာ္စပ္ ပတ္သက္ခြင့္ ရၾကတာဟာ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀တစ္ခုခုက ျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္သာ ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးၾက ခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။အဲလိုပဲ ေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွဆြဲထားလို႔မရပဲ ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ မ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုမခြဲခြာရခင္အခ်ိန္ေလးမွာ မိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူေတြအေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ။ေမတၱာေတြ ေပးႏိုင္သေလာက္ ေပးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကိုဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာၾကရမယ္ဆိုတာကို မသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

email မွရလာေသာ ပံုျပင္ေလးပါ

မူရင္းပိုင္ရွင္ႏွင့္အတူ အားလံုးေသာ ခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ... လို႔

SoeAprilMon