ဗိုလ္ႀကီးေအာင္စစ္သည္ သို႔ (အပိုင္း ၄)

စာလည္း ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနၿပီ ညီေလးရ။ ရွည္လည္း ထပ္ေျပာအံုးမယ္ကြာ။ အကိုေျပာတာေတြက သိေစခ်င္တဲ့ေစတနာကို အရင္းခံတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ညီေလးကို သိေစခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ေပါ့ကြာ။ အကိုတို႔က ငယ္ေသးတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးမလုပ္နဲ႔ေနာ္။ အစက ေျပာခဲ့သလို တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုက ဆက္စပ္ေနတယ္ကြ။ စစ္ေရးအျမင္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို ခန္႔မွန္းလို႔ရသလို ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရွိတဲ့သူကလည္း စစ္ေရးကို အနီးစပ္ဆံုးခန္႔မွန္းလို႔ ရႏိုင္တယ္ေလ။ အကိုထင္တာကိုေျပာရရင္ စစ္သားက ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ခ်င္ရင္သာ မလုပ္မယ္။ စစ္ေရးအျမင္ရွိတဲ့သူက ႏိုင္ငံေရးကို ခန္႔မွန္းလို႔ရတယ္ဆိုတာကိုပဲ။

ႏိုင္ငံ ေရးကစားကြက္ေရႊ႕တယ္ဆိုတာကလည္း နည္းဗ်ဴဟာပဲေလ။ စစ္သားဆိုတာက အၿမဲတန္း စစ္နည္းဗ်ဴ ဟာသံုးေနရတာပဲ။ ဒီအခ်ိန္ ဆိုရင္ ရန္သူဒီလိုလုပ္တတ္တယ္။ ရန္သူကို ဘယ္လိုတိုက္ရမယ္ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ စစ္သားမွာ တခုလုိတာက စစ္သားအခ်င္းခ်င္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္ခ်င္းစည္းရံုးတတ္ေပမဲ့ လူထုကို မစည္းရံုးတတ္တာပဲ ထင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားက အဲဒါကို ကၽြမ္းတာပဲ။ သတင္းေတြထဲမွာ ညီေလးလည္း ျမင္မွာပဲ။ သမၼတက မူႀကိဳတို႔ ေက်ာင္းတို႔ကိုသြားၿပီး ကေလးေတြကို ခ်ီတာတို႔၊ လူထုကို ကြင္းထဲဆင္းႏႈတ္ ဆက္တာကို လုပ္တာေလ။ အကိုထင္တာပါ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာကလည္း အရႈပ္ႀကီးပါကြာ။ စစ္သားစိတ္နဲ႔ မကိုက္ တာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒို႔ေတြက တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ကိုကြ။ ႏိုင္ငံေရးက တစ္ဘက္က လက္ဆြဲႏႈတ္ ဆက္ၿပံဳးေပမဲ့ လက္ေနာက္တစ္ဘက္က ဓားနဲ႔ေထာက္ရင္ေထာက္ထားတာဟ။ တေနရာမွတမ်ိဳးေျပာခ်င္ ေျပာမယ္။ တကယ္အက်ိဳးရွိတာ မွန္တာကို မလုပ္ပဲ လူထုအႀကိဳက္ကိုလိုက္ၿပီး စည္းရံုးလုပ္တဲ့ ေပၚပင္ႏိုင္ငံေရး သမား၊ ေနရာရခ်င္လို႔လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္ေလ။ မိမိအက်ိဳးအတြက္မဟုတ္ပဲ အမ်ိဳးကိုခ်စ္တဲ့စိတ္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္နဲ႔လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကိုေတာ့ မဆိုလိုပါဘူးကြာ။ ၁၉၈၈ေရွ႕ပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံေရးကိုေတာ့ အကိုတို႔ေကာ ညီေလးတို႔ေကာ မမွီလို႔ မသိဘူး။ စာအုပ္ေတြထဲေတာ့ရွိတာေပါ့ကြာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းေျပာၾကမွာပဲ။ အကိုတို႔သိတတ္စ အခ်ိန္ကစၿပီး အခုခ်ိန္ထိကေတာ့  အကိုတို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေက်ာင္းစာသင္ခဲ့တယ္။ ေနခဲ့ရတယ္။ ဒါကေတာ့ အမွန္ပဲ။ သူပုန္ရွိတဲ့ နယ္စပ္ကိုေတာ့ မေျပာနဲ႔ေပါ့ ညီေလးရာ။ ညီေလးက ေျခလ်င္မွာဆိုေတာ့ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးမီဒီယာေတြ သတင္းျဖန္႔မႈေတာ့ ဖတ္ျဖစ္မယ္မထင္ဘူးေနာ္။ အကိုကေတာ့ ေန႔တိုင္းနီးပါး သတင္းဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ကြာ။ ေနာင္ျဖစ္လာမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးကိုေတာ့ အကိုလည္း မခန္႔မွန္းတတ္ဘူး။ ခန္႔မွန္းဖို႔လည္းမလြယ္ပါဘူး။ အကိုတို႔စစ္သားကေတာ့ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးအျပင္ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြရဲ ႏိုင္ငံေရးကိုလည္း ေလ့လာသံုးသပ္ ေနရမယ္ထင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၊ ကစားကြက္ေတြ၊ အယူအဆေတြက စစ္တပ္ကိုလည္း တစ္နည္းမဟုတ္တစ္  နည္းကေတာ့ ခတ္မိတာပဲ။ ညီေလးပဲၾကည့္ပါလား။ ျပည္သူကို အေရးထား၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵက အဓိကပါဆိုတဲ့ အေမရိကန္မွာ ေဂ်ာ့ဘုခ်္က စီးပြားေရးသမားေတြ ေရနံလိုခ်င္တာနဲ႔ အီရတ္ကို စစ္၀င္တိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ အေမရိကန္စစ္တပ္က စစ္သားေတြ အီရတ္မွာ အိပ္လို႔မေပ်ာ္၊ စားလို႔မ၀င္ ဘယ္အခ်ိန္ေခ်ာင္း ပစ္မယ္မသိနဲ႔ ေန႔တိုင္း အထိခိုက္ခံေနရတာက သက္ေသပဲေလ။ ျပည္သူက စစ္ကိုဆန႔္က်င္ပါတယ္လို႔ ဆႏၵျပလည္း သူ႔တပ္ေတြကို ျပန္ရုပ္သိမ္းလို႔လား။ တိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္တာက သူတို႔ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြပဲေလ။ စစ္တိုက္လို႔ ပိုက္ဆံကုန္ေတာ့ စစ္သံုးစရိတ္ မ်ားတယ္ဆိုၿပီး ျဖတ္တယ္။ အာဖဂန္မွာရွိတဲ့ စစ္ေျမျပင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက စစ္ကူလိုတယ္ဆိုေတာ့ စစ္ကူပို႔ဖို႔ကို လႊတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼတက ဆံုးျဖတ္ခ်ိန္ ၂လနီးပါးၾကာတယ္ ညီေလး။ ေသေရးရွင္ေရး တိုက္ေနရတယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ ဒါေၾကာင့္ အကိုကေတာ့ စစ္သားက ႏိုင္ငံေရးအျမင္ အၿမဲရွိေနဖို႔လိုတယ္လို႔ ညီေလးကိုေျပာတာပါကြာ။ အကိုႀကိဳက္တဲ့ စာသားေလး ညီေလးကို ျပန္ေျပာျပမယ္။ ဂ်ာနယ္တစ္ခုထဲမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဆရာႀကီး ေမာင္၀ံသကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ ဆရာႀကီးေျဖတာေလးေပါ့ကြာ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ တိုင္းေရးျပည္ေရးပဲတဲ့။ ၀န္ထမ္းေတြ မိမိတာ၀န္ မိမိေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာ ႏိုင္ငံေရးပဲ။ ေက်ာင္းမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ စာသင္ေပးေနတာ ႏိုင္ငံေရးပဲ။ ဆရာ၀န္ ေတြ ေဆးကုေနတာလည္း ႏိုင္ငံေရးပဲ။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္မဲေပးျခင္းဟာလည္း ႏိုင္ငံေရးပဲဆိုၿပီး ဆရာႀကီးက အဓိပၸာယ္ဖြင့္တယ္ကြ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ နာမည္ကို ရွင္းေနတာပဲတဲ့။ ကိုယ့္အေရးထက္ ႏိုင္ငံ့အေရးကို ဦးစားေပးလုပ္ႏိုင္မွ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္တဲ့။ အကိုလည္း စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ မွန္တယ္ဆိုၿပီး ထင္တယ္ေလကြာ။ အဲဒါ ညီေလးကို သိေအာင္ ျပန္ေျပာျပတာ။ ညီေလးတို႔က ေျခလ်င္မွာ ေရွ႕တန္း၊ ေနာက္တန္းတာ၀န္ေတြကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ေနသလို ေနာင္ေတာ္ေတြ၊ အကိုတို႔၊ ညီေလးတို႔ အပတ္စဥ္က ညီေလး သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ႏိုင္ငံေတာ္က ေပးအပ္တဲ့တာ၀န္ အဆင့္ျမင့္ပညာသင္ၾကားမႈကို ေက်ပြန္စြာ တတ္ေျမာက္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံအတြက္၊ တပ္မေတာ္အတြက္ အက်ိဳးရိွေအာင္ ဖတ္မွတ္၊ သင္ယူေန ပါတယ္ကြာ။ ေအးကြ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ ညီေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်က္တတ္လိုက္၊ ဇာတ္ကားၾကည့္လိုက္၊ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတဲ့ေကာင္ေတြေတာ့ ရွိေသးတယ္ကြ။ ၀မ္းသာစရာ ကေတာ့ ႀကိဳးစားတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ ညီေလးေရ။ ညီေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ ရုရွားက ျပန္လာမွ ေမးၾကည့္ေပေတာ့ကြာ။ ဒါေၾကာင့္ ညီေလးေရ အကိုတို႔ေတြ အခ်ိန္ကို မျဖဳန္းပဲ တန္ဖိုးရွိစြာသံုးၿပီးေတာ့ အသက္ငယ္ေသးတယ္ ဆိုတဲ့စိတ္ကိုေဖ်ာက္ၿပီး ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္နဲ႔ တူေအာင္ တန္ေအာင္ တိုင္းျပည္အေရးကို တို႔ညီအစ္ကိုေတြ လက္တြဲညီညီေဆာင္ ရြက္ၾကစို႔ကြာ။

ညီေလးလည္း ဖတ္ဖူးလား မသိဘူး။ ပံုျပင္ေလးပါ။ အကိုလိုတိုရွင္းေျပာျပမယ္ကြ။ လယ္သမားလင္ မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အိမ္မွာၾကက္ဖတစ္ေကာင္၊ ၀က္တစ္ေကာင္နဲ႔ ႏြားတစ္ေကာင္ ေမြးထားတယ္ေလ။ ႂကြက္ေလးတစ္ေကာင္လည္း ခိုကပ္ၿပီးေနေသးတယ္တဲ့။ အဲအခါမွာ တေန႔က်ေတာ့ လယ္သမားႀကီးက ႂကြက္ေလး ကိုေတြ႔ၿပီး ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာင္ ေထာင္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒါကို ႂကြက္ေလးက ေတြ႔ၿပီးေတာ့ ၾကက္ဖႀကီးကို ေျပာတယ္။ ကိုၾကက္ဖ လယ္ရွင္ႀကီးကေတာ့ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ေထာင္ထားတယ္ဗ် ဆိုေတာ့ ေအးေလ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ဆိုတာက မင္းအတြက္ပဲေလ။ ဒို႔နဲ႔ ဘာဆိုင္လဲဆိုၿပီး ဂရုမျပဳ အေလးမထားဘူးတဲ့။ ႂကြက္ေလးက ၀က္ႀကီးေကာ၊ႏြားႀကီးကိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ သူျမင္တာကိုေျပာတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကလည္း ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္က ဒို႔နဲ႔မဆိုင္ မင္းနဲ႔ပဲဆိုင္တယ္။ ဒို႔က ဘာလုပ္ရမလဲဆိုၿပီး ေအးေဆးပဲေနတယ္ ေပါ့ကြာ။ အဲဒါ ညက်ေတာ့ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္မွာ အသံၾကားေတာ့ လယ္သမားႀကီး မိန္းမက အလ်င္စလိုနဲ႔ ေျပးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္မွာမိေနတဲ့ ေျမြက ကိုက္လိုက္ေရာ။ အဲဒါ ေဆးကုရတယ္ေပါ့ကြာ။ လူမမာဆိုေတာ့ အားရွိေအာင္ဆိုၿပီး လယ္သမားႀကီးက ၾကက္ဖႀကီးကို သတ္ၿပီး စြပ္ျပဳတ္လုပ္တိုက္တယ္တဲ့။ လူမမာကေတာ့ မသက္သာပဲနဲ႔ ရွိတယ္။ လူနာလာေမးတဲ့သူေတြမ်ားလာေတာ့ ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ လယ္သမားႀကီးက ၀က္ကိုပါ သတ္ၿပီး အသားေ၀လိုက္တယ္တဲ့။ မၾကာပါဘူး လယ္သူမႀကီးေသေတာ့ ေဆြေတြမ်ိဳးေတြလာၾက၊ မိတ္ေတြေတြလာၾကေပါ့ကြာ။ ထမင္းေကၽြးရမွာ ဆိုေတာ့လည္း ေလာက္ငွေအာင္ ႏြားႀကီးကိုသတ္ၿပီး ေကၽြးရတာပဲ။ ဒါကို ႂကြက္ေလးက ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အိမ္က ထြက္ေျပးသြားတယ္တဲ့။ ဒီပံုျပင္ဥပမာေလး ၾကည့္ရင္ ဒီအေကာင္ေတြသာ ႂကြက္ေလးေျပာတာကို အေလးထား၊ ပတ္၀န္းက်င္ကိုသတိထားၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္ ဆိုရင္ ေသေဘးကလြတ္ႏိုင္တာေပါ့။ ႀကိဳၿပီးေျပးရင္လည္း လြတ္ႏိုင္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္ရဲ႕ စစ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္မဲ့ အကိုတို႔ ညီေလးတို႔က အၿမဲမျပတ္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အေရးေတြကို ေနာင္ျဖစ္လာမဲ့အေရးေတြအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ေအာင္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ စာအုပ္ေတြ၊ မီဒီယာေတြကတဆင့္ ဖတ္မွတ္ေနဖို႔လိုမယ္လို႔ အကိုေတာ့ ထင္တယ္ကြာ။ မွန္တယ္ မွားတယ္ကေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ အသိဥာဏ္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ရမွာပဲ ညီေလးေရ။

ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္
ေလးစားစြာျဖင့္။
အကိုႀကီး၊ ၾကယ္ျဖဴ
ကာ့စ္ခ္ျပည္နယ္ နည္းပညာတကၠသိုလ္။